Treści

Czym się różni od klasycznego podejścia psychoterapeutycznego?
Spróbuję wyjaśnić to na konkretnym przykładzie: Pacjentka lat 40 zgłasza się z depresją. Wspomina, że w zasadzie nie ma żadnych podstaw by cierpieć na takie obniżenie nastroju. Źle sypia, ma trudności w koncentracji. W opinii pacjentki depresja pojawiła się nagle. 

Co zrobi terapeuta holistyczny?

1. Poprosi o wykonanie bieżących badań - morfologia, tarczyca, kortyzol i inne.

2. Prześledzi nawyki - zachowania pacjenta - rytm okołodobowy, zwyczaje związane z odżywianiem, snem, aktywnością fizyczną, używaniem ekranów itp.

3. Prześledzi sytuację zawodową, rodzinną itp.

4. Zbada jakie podstawowe przekonania na temat świata, siebie, ludzi ma pacjent.

5. Dopyta o przeważający nastrój, radzenie sobie ze złością czy smutkiem - generalnie z emocjami.

6. Zapyta o objawy somatyczne - np. alergie, duszności, bóle brzucha, bóle głowy i wiele wiele innych

7. Zapyta o to co nadaje sens życiu pacjenta, co dla niego ważne, co go inspiruje i sprawia, że życie ma barwy.

8. Prześledzi historię rodzinną - co najmniej do pokolenia pradziadków.

9. Odniesie się do społeczności, w której żyje pacjent a także kontekstu kulturowego.

10. Spróbuje zbadać jakie funkcje może pełnić obniżenie nastroju....... i wiele wiele innych. 

Praca będzie się opierała nie tylko na rozmowie ale także zmianie nawyków, pracy z emocjami, pracy poprzez ciało (np. terapeuta może zalecić wizytę u fizjoterapeuty czy nawet masaż), włączy elementy terapii ruchem, zaleci suplementy, zachęci do wykonywania ćwiczeń poznawczych, pisania listów i wszystkiego innego co będzie użyteczne dla pacjenta. Jednym z zadań będzie także sporządzenie genogramu. Analiza otoczenia w jakim żyje... i wiele wiele więcej.... Mam nadzieję, że widzisz jak dużo szersze i bardziej zindywidualizowane jest to podejście. Zapraszam Cię do współpracy!

Nie i nie Po pierwsze psychodeliki to nie magiczne rozwiązanie na każde zło. Nie każda osoba będzie się kwalifikować do ich stosowania i nie w każdym momencie. Z używaniem psychodelików wiąże się również sporo zagrożeń i ważny jest nie tylko sam moment przyjmowania substancji ale również wszystko co dzieje się przed oraz po podróży. 
Po drugie nie sam fakt przyjęcia substancji psychoaktywnej jest "game changer'em" - ma oczywiście wpływ na otwarcie pewnych przestrzeni ale bez odpowiedniego wstępu i zakończenia ich wpływ zanika po pewnym okresie. Praktycznie każdy protokół terapii związanej z przyjmowaniem psychodelików zawiera w sobie sesje poprzedzające - przygotowujące oraz sesje integrujące - czyli takie które umożliwiają włączenie doświadczeń do codziennego życia.

Po trzecie - terapia - czym innym jest okazyjne zażycie substancji psychoaktywnej czym innym ich terapeutyczne użycie. Terapeutyczne użycie nie musi być związane z traumą ale wieloma innymi stanami. Terapia ukorzenia to co dzieje się w trakcie podróży.
A co do tego wszystkiego ma medytacja? Lubię myśleć o tych trzech zjawiskach - terapii, medytacji i psychodelikach - jak o elementach silnego drzewa. Terapia to korzenie - daje silną podstawę, ukorzenienie, poczucie bezpieczeństwa. Medytacja - pień drzewa - to dobre poczucie siebie, swojego ciała, umiejętność kierowania uwagi na doznania i poszerzanie perspektywy. Psychodeliki - korona drzewa - umożliwia korzystanie z zasobów niedostępnych gdy wodzę trzyma świadomość oraz ego. Ale tylko gdy korzenie są zdrowe a pień silny - na koronie drzew mogą pojawić się liście, owoce i kwiaty. 

Zapraszam do współpracy!

Ale jak to jeden z moich nauczycieli mówił sama świadomość jest o kant tyłka jeśli się z nią nic nie robi -  poznanie skryptów ma nam pomóc uwolnić się od historii rodzinnych I żyć swoim życiem.
To nie jest łatwy proces. Czasem trzeba coś opłakać, czasem zapłacić koszty, pożegnać czy uznać czyjeś istnienie - np. przodka którego wszyscy chcieli wymazać z rodzinnej historii. Dopiero potem można pracować nad zmiana schematów. 

Uznaj i dopiero zmieniaj. Ale w takim procesie dobrze mieć przy sobie kogoś kto będzie wspierał I działał niczym przewodnik wskazujący gdzie są najpiękniejsze widoki. Zapraszam na konsultacje jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat tego jak historie rodzinne wpływają na Twoje życie.

Cytat ten pokazuje, że z jednej strony zmiana i proces rozwoju powinien być łatwym procesem. Przecież logicznym jest poświęcenie kaloszy a nie życia.... Prawda jednak jest taka, że sprawy komplikują się w zależności od tego jakie znaczenie mają dla nas kalosze. Autorka powyższych słów dodaje także: " Ludzie często wolą się skarżyć, niż faktycznie się zmienić. Opór przed zmianą jest silniejszy. [klienci] wolą narzekanie od zmiany zwyczajów." Uhhh ostre słowa.... Jestem jednak przekonana, że większość z nas chociaż raz w życiu doświadczyła ich prawdziwości. Często wynika to z faktu, że zmiana powoduje rozchwianie systemu rodzinnego i społecznego w którym funkcjonujemy. Więc nawet jeśli w trakcie zmiany zbliżamy się bardziej do tego kim chcemy być, opór środowiska, które być może nawet zadaje pytanie: Co się z Tobą dzieje? Nie jesteś sobą i staje na głowie, by osłabić skłonność do zmiany, może okazać się tak silne, że wybierzemy kalosze zamiast życia. Dlatego właśnie wsparcie bezstronnej osoby jest niezwykle skutecznie w procesie dokonywania zmian w życiu.

A zatem co wybierzesz? Kalosze czy życie?

Jest to technika pływania na świadomość, której celem jest wprowadzanie równowagi między ciałem a umysłem. Autorem jest neuropsychiatra Alfonso Caycedo Lozano. Na czym polega?

Łączy ona takie techniki jak: oddychanie, relaksacje, ruch, wizualizacje, medytacje czy autohipnozę. Są to proste, krótkie ćwiczenia, które podnoszą dobrostan, balans i połączenie ciała z umysłem. Nie stosuje się sofrologii jako samodzielnej techniki terapeutycznej ale jako jeden z elementów.  Jednakże jesteś dość skuteczna w radzeniu sobie z lękami, bezsennością, nadmiernym stresem a także astmą czy arytmią serca.  

W mojej pracy regularnie włączam ćwiczenia z tej dziedziny i uczę jak stosować je samodzielnie. Poniżej zamieszam kilka artykułów wskazujących ich skuteczność.

1. Mind-body intervention on emotional wellbeing, depression, anxiety in chronic pain. Mechanisms of change in depression and anxiety within a mind-body activity intervention for chronic pain. Grunberg VA, Mace RA, Bannon SM, Greenberg J, Bakhshaie J, Vranceanu AM. J Affect Disord. 2021 Sep 1;292:534-541.

Neurografika - to jedna z technik której elementy regularnie używam w pracy z klientami.  Stworzona przez Pavla Piskareva – psychologa, artystę, nauczyciela medytacji. Ma ona na celu pobudzenie wyobraźni, pracę obu półkul mózgowych.  Celem jest skuteczniejsze radzenie sobie z problemami. Odbiegając od tego co mówi twórca tej metody, zauważam jej skuteczność w obszarze zmiany perspektywy, zwiększeniu kreatywności w myśleniu ale przede wszystkim defuzji od problemu - czyli odklejenia się od problemu. Metoda ta pomaga zauważyć, że problem jest czymś z boku i istnieje wiele jego rozwiązań - nie koniecznie muszą to być idealne rozwiązania ale wystarczająco dobre na ten moment. Nieocenione jest również to, że metoda ta obniża napięcie i poziom stresu. Wiele osób doświadcza stanu flow w trakcie rysowania.